இதுவும் கடந்து போகும் !

வாய்ப்பு கிடைத்தால்
மனிதன் மிருகமாவான்
என அறியாமல்
வாழ்ந்து வந்த
வாழ்வு

முகமூடியிட்டு
நல்லவனென
சுற்றித்திருந்திருந்த
வேளையில்
திருடனுக்கு தேள்
கொட்டியதுபோல்
நிகழ்வுகள்

தற்காலிக உணர்வின்

கொந்தளிப்பில் 

இழந்தவைகளின்
கணக்கை ஆராய்ந்து
அழுது் புலம்பாமல்

பொய்யான பிம்பத்தை
இறுக பற்றிக்கொண்டு
தன்னிலை 

மறந்தவேளையில்
செய்த பிழையில்
சுயமறிய
உதவியோர்க்கு
நன்றி

காயப்படுத்தும்
எண்ணமில்லை
காயப்பட்டிருந்தால்
நிபந்தனையின்றி
மன்னிப்பு கேட்பதில்
எனக்கு தயக்கமுமில்லை

என்றும்
மெய்யான
அன்பின்
பயணத்தில்
நெருஞ்சிமுள்ளாய்
என்னை
கண்டிருந்தால்
தூக்கியெறிந்திடுங்கள்

ஏனெனில்

வாழ்வில்
இதுவும் கடந்து போகும்

திசையறியா பறவை

சிறகு இருந்தும்
பறக்கும் திசை
அறியாமல்
திக்குத்தெரியாமல்
நிற்கிறேன் நான்

காடாய், மரங்கள்
சூழ்ந்து இருந்த
இடங்கள்




மனிதனின் வளர்ச்சியில்
இன்று
பாலைவனமாய்

கிளைகளில்
கூடுகட்டி
குயிலுக்கும்
அடைக்கலம் குடுத்து
வாழ்ந்த காலங்கள்
அழகானது

என்னை அழைத்து
குழந்தைக்கு சோறூட்டிய
தாய்மார்கள்
இன்று தொலைபேசியில்
தொலைந்த என்னை
தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்

அமாவாசை நாளில்
முன்னோர்கள் என எண்ணி
சோறு வைப்பான்
மனிதன்
இருப்பின் அடையாளமாய்
ஆறுதலான ஒரு நாள்
என் வாழ்வில்

பின்வரும் நாட்களில்
என்னை பற்றி கவலை பட
நேரமில்லை அவனுக்கு

வானுயர்ந்த கட்டிடங்கள் மேல்
ரசனை கொண்டு
வானுயர பறக்கும்
பறவையின் மேல்
பற்றற்று இருக்கும்
மனிதா

மழை பொழியும்
நாள் என
அழகாய்
கற்பனையில்
கானல் நீர் கண்டு
வாழ்ந்திடும்
மனிதா
உன்னை காண்கயில்

சிறகு இருந்தும்
பறக்கும் திசை
அறியாமல்
திக்குத்தெரியாமல்
நிற்கிறேன் நான்

ஓர் உறவு !

என் மன எண்ணங்களை
பகிர்ந்துகொள்ள 
ஓர் உறவு

என் சந்தோஷ தருணங்களை
என்னுடன் கொண்டாட 
ஓர் உறவு

துக்கமான சமயங்களில் என் கண்ணீர்
எட்டி பார்க்கும் சமயத்தில் என்னை ஆறுதல்
படுத்தும்
ஓர் உறவு 

வாழ்வில் விழும் நேரத்தில் 
விழாமல் தோள் கொடுக்கும்
 ஓர்  உறவு 

ரகசியங்களை பகிர்ந்து கொள்ள ஒரு உறவு
நம்மிடையே மனம் கசந்த சமயத்திலும்
ரகசியம் கசியாமல் காப்பாற்றும் 
ஓர் உறவு

வார்த்தைகள் கொண்டு பேசாவிடினும்
என் மௌனத்தின் மொழி அறிந்த
ஓர் உறவு

சின்ன சின்ன சண்டைகளிட்ட போதிலும் 
சிணுங்காமல் சிநேகிதமாய் தொடரும்
ஓர் உறவு

பரஸ்பரம் பார்த்துக்கொண்டதில்லை எனினும் 
தினம் தினம் நினைத்துக்கொண்டிருக்கும் 
ஓர் உறவு 

என்ன பெயரிட்டு அழைப்பினும் 
நித்தம் நித்தம் என்னுடன் 
தொடர்ந்திட வேண்டும்
உன் உறவு ...

தேவையில்லை !

தேவையில்லை
உன் பெயர் தேவையில்லை
உன் இனம் தேவையில்லை
உன் நிறம் தேவையில்லை
உன் பணம் தேவையில்லை
உன் நட்பு ஒன்று  போதுமென்றேன்

இவை யாவும் தேவையில்லையெனில்
நட்பே வேண்டாமென்று
உதறிவிட்டு சொல்கிறாய்

நிமிடத்தில் துகள் துகளாய்
உடைந்து போனேன் நான்

பிரியத்தின் தோல்வி வலி
புரியப்படாமல் போகையில்
மனம் மரத்து போகிறது
மீண்டுமொருமுறை

உதிர்ந்த
சிறகுகளை விட்டு
இருக்கும் சிறகை வைத்து
பறக்க முயற்சிக்கிறேன்

தனிமை பயணம் ஆதலால்
எல்லை ஏதும்
தேவையில்லை

யானை !

புழுதிபறக்கும்
நிலத்தில்
பிளிறும் ஓசை
கேட்டால்
சுற்றி இருப்பவனுக்கு
குலை நடுங்கும்

பிணம் தின்னி கழுகுகள்
வட்டமிட தொடங்கிவிடும்

கடும்பகையோ
பேராசையோ
பெருங்கனவோ
போர் என்று வந்துவிட்டான்

நிமிடத்தில்
முடிந்துவிடும் வாழ்விது
என அறியா மானிடன்

கையில் வாள் இருப்பினும்
என் முன் வர தயங்குகிறான்
அவனை கொல்ல
விருப்பமில்லை
எனக்கும்

இருந்தும்

என்மேல் அமர்ந்திருக்கும்
என் அரசன்,
எனக்கு உணவு கொடுத்த
என் ஊர் மக்கள்
என் கிராமம் , என் நாடு
துண்டாடப்படுகையில்
சினம் என்னை ஆட்கொள்கிறது

போரில்
எங்கிருந்தோ
ஒருவன்
அம்பெய்கிறான்,

பின்னாலிருந்து
ஈட்டிக்கொண்டு
என்னை தாக்குகிறான்
இன்னொருவன்

வலி இருந்தும் 
கையில் சிக்கும்
எதிரிநாட்டு வீரனை
காற்றில் பறக்கவிட்டு
ஓடுகிறேன்

போர் முடிந்து
என் மன்னவன்
வெற்றிபெற வேண்டுமென

வெற்றி பெற்று
கோட்டையினுள்
செல்ல
மன்னவன் மேல்
மலர்தூவி
வாழ்த்தும்
மங்கையர்
நாணம் காண
வேணும்மென்ற
கனவோடு

பொன்னிற
நெற்றிப்பட்டமனிந்த
துதிக்கை வீசி
பெருங்காதுகள் கொண்ட
எனக்கொரு
பெயருண்டு

அன்புக்கு கட்டுப்பட்டு
அடங்கிநிற்கும்
வேறெதற்கும்
அடங்காத
திமிர்கொண்ட
"பட்டத்துயானை"