மறக்காதீர் !

தீப்பெட்டி இல்லாமல் தான்
பற்றிகொண்டது
எனக்கு

விரட்ட விரட்ட
மீண்டும் மீண்டும்
வருகிறது

மறக்க நினைத்தாலும்
மறைக்க முடியாமல்
தவிக்கிறேன்

ஒரு நாள் என்றால்
சகித்துகொள்வேன்
தினமும் முப்பொழுதும் வந்தால் !
என் செய்வேன் நான் ?

இன்றோ நாளையோ
என்று விடியுமோ
எனக்கு

வசதியாய் இல்லாவிடினும்
இது மட்டும் என்னிடம்
அளவுக்கு அதிகமாய்
இருக்கிறது

பக்கத்துக்கு வீட்டுக்கு சென்ற
என் தாய் வாங்கிவரும்
மிச்சமாய் அவர்களின் உணவு
என் உச்சி முதல் பாதம் வரை
குளிர்விக்கும்

உணவை வீணாக்கும் முன்
என்னை போன்றோர்
ருசிக்காக அல்ல
பசிக்காக காத்திருப்பதை
மறக்காதீர்